- حافظ عراقی (فِ ظِ عِ)
ابوالفضل عبدالرحیم بن حسین بن عبدالرحمن، معروف به حافظ عراقی. محدث کبیر کردنژاد. مولد او بسال 725 هجری قمری/ 1325 میلادی در رازنان از اعمال شهر اربل است و با پدر در کودکی به مصر شد و سفری به مکه و مدینه و قدس و دمشق و بعلبک و حماه کرد، سپس به غزّه و نابلس و مصر بازگشت، و در قاهره بسال 806 هجری قمری1404/ میلادی بدرود زندگانی گفت. او راست: ’المغنی عن حمل الاسفار فی الاسفار’ و ’نکت منهاج البیضاوی’ در اصول و ’ذیل علی المیزان’ و ’الفیه’ در غریب حدیث (خطی) و ’نظم سیرت نبوی’ و ’تخریج احادیث الاحیاء’ در چهار جزء و ’تقریب الاسانید’ و ’ذیل علی ذیل العبر ذهبی’ و ’المعجم’ در شرح احوال عده ای از رجال قرن هشتم هجری و ’التقیید و الایضاح’ در اصطلاحات حدیث (خطی). و ’شرح تقریب’ (خطی). و بسیاری دیگر از کتب. رجوع به الضوءاللامع فی القرن التاسع و ذیل طبقات الحفاظو لحظالالحاظ و الأعلام زرکلی ج 2 ص 516 شود. و نیز او راست ذیل بر ’عبرالاعصار و خبرالأمصار’ تألیف حسینی (متوفی بسال 767). (کشف الظنون در عنوان ’عبر...’)